Encontros do PLAMBE 2011

Os pasados 7 e 8 de abril tiven o privilexio de asistir aos Encontros de Plan de Mellora de Bibliotecas escolares organizados pola Asesoría de Bibliotecas escolares.

O primeiro día tan só fomos convocados os 79 responsables da dinamización das bibliotecas recentemente incorporadas ao PLAMBE no curso 2010-2011. O último día citáronnos aos 374 centros que xa formamos parte de este gran grupo.

Parabéns ás asesoras, Pilar Sampedro e Cristina Novoa, que, coma sempre, demostraron o seu saber facer e actuaron en todo momento como auténticas e perfectas mestras de cerimonias. Moitísimas grazas por brindarnos a ocasión de coñecer a compañeiros doutros centros e poder compartir con eles inquietudes, actividades e proxectos relacionados con este mundo tan absorbente e engaiolante das bibliotecas.

O programa foi realmente intensivo e resúltame moi difícil transmitirvos todo o que alí aprendín. Se queredes podedes entrar como convidados neste enlace e consultar todos os materiais que tan xenerosamente expertos e compañeiros doutros centros poñen á nosa disposición e que nos axudarán, sen dúbida, a mellorar.

O broche final correu a cargo de Xosé Neira Vilas. A elección deste gran escritor para clausurar estes encontros non podía ser máis acertada, tendo en conta que este ano se celebra, como sabedes, o 50º aniversario da publicación da súa obra máis emblemática, Memorias dun neno labrego.

Nunha aparente improvisada charla, Xosé Neira Vilas, foi revelando con ironía, retranca, xenialidade e unha enorme simpatía e sabedoría, detalles biográficos da súa relación co libro, a literatura ou as bibliotecas.

Déixovos aquí algunha das perlas que puidemos escoitar da boca do entrañable Neira Vilas e que fielmente recollen no blog As zocas faladoras os nosos compañeiros do IES de Poio.

Lembranzas da súa infancia en Galicia

"Eu tiña que andar oito quilómetrosida e oito quilómetros de volta para ir á escola tres días á semana, e non por un camiño asfaltado, polo medio do monte, con pedras e cheo de lama"...

"Os xoguetes faciámolos nós polo que non os rompíamos e ade´mais aprendíamos a usau as ferrametas" ...

"Eu pedía libros a Barcelona para poder ler e escondíaos debaixo das tellas"

"Aos 16 anos traballaba nun aserradeiro"

Lembranzas da súa etapa como emigrante en Arxentina

"Quería estudar e estudei xornalismo" ...

"Lía moitos libros que logo lle daba a dúas escolas"..."Anisia e eu fundamos unha distribuidora do libro galego, Follas Novas, co fin de difundir o libro galego en toda América; co 30% que lle gañabamos aos libros, invertiámolo en libros galegos que ían ás bibliotecas"...

Lembranzas dos anos que viviu coa súa dona Anisia en Cuba

" En Cuba había daquela 6, 4 libros por habitante"...

"Alí os mestres teñen moito prestixio social..., non hai suspensos; o suspenso é un problema de honor para o mestre e todos colaboran para que non se suspenda"...

Comentarios do seu libro Memorias dun neno labrego

"Memorias está considerado o primeiro libro da literatura infantil e xuvenil pero non foi escrito para nenos"...

"Eu dixen: "hai que contar isto, o drama dos campesiños". Os libros que daquela había sobre campesiños daban unha visión chocalleira dos mesmos"...

" Eu tiña trinta anos. Escribía nun caderno as historias de Balbino, igual que Balbino. Escribía nun café e o primeiro lector de Memorias foi o camareiro daquel café; o segundo foi Anisia e o terceiro Rafael Dieste"...

"Hoxe en día está publicado en múltiples idiomas e hai tamén unha edición en Braille para cegos publicada pola ONCE de A Coruña"...

E para rematar dúas frases que demostran a súa sinxeleza e o seu gran sentido do humor

"Eu sempre andei entre libros; acariñaba os libros como un avaro acariñaba as moedas"...

"Agora recibo homenaxes e discursos. Este tipo de discursos faise cando o autor está morto e eu pido disculpas porque estou vivo"...

E se queredes, tamén podedes deleitarvos cunha ampla reportaxe fotográfica que nos facilita O Segrel do Penedo do IES de Fene.