23 de abril, Día do Libro

Como todos os anos desde 1995, cada 23 de abril celebramos o Día Mundial do Libro e os Dereitos de Autor.

A UNESCO, co obxectivo de fomentar a lectura, elixiu esta data en recordo do falecemento de dous grandes figuras da Literatura Universal, Miguel de Cervantes e William Shakespeare.

Para conmemorar este ano o Día do Libro, o poeta lalinense Carlos Negro agasallou ás Bibliotecas Escolares de Galicia o poema titulado "O lugar de lectura". Con el a Consellería de Educación editou este práctico marcapáxinas.(Dobrar en sentido lonxitudinal)

Unha illa de luz na xema dos dedos.

Unha porta sempre entreaberta.

Unha duna cara ao vento.

Unha nube sobre a herba.

Unha casa encantada.

Unha laranxa do paraíso.

Unha pousada no inferno.

Unha man e unha fouce.

Unha bufanda colorada.

Unha alfombra no ceo.

A pulga e o xigante.

A rosa e o cravo.

A serpe e a mazá.

A fonte e o cervo.

A flor de candea.

A fenda do espello.

A lúa na boca.

A tona do tempo.

A pedra e o canto.

A voz e o silencio.

O lugar da lectura.

Carlos Negro

Un libro aberto é un cerebro que fala; pechado, un amigo que espera; esquecido, un alma que perdoa; destruído, un corazón que chora.

Proverbio hindú

"El Quijote" en Internet

Recientemente ha sido finalizado y presentado en la BNE "El Quijote Interactivo", una digitalización que reproduce con total originalidad la "editio princeps" de "El Ingenioso hidalgo Don Quijote de la Mancha", la de Madrid de 1605 (dedicada al duque de Béjar y editada en la imprenta de Juan de la Cueva) y la de 1615, considerada la 2ª parte de la obra y continuación de las aventuras del hidalgo, ambas conservadas en la Biblioteca Nacional.

Alrededor de esta digitalización se ha elaborado un detallado portal interactivo con mapas, itinerarios, datos y música de la época y cubiertas de obras relacionadas y otros muchos elementos que facilitan la comprensión del libro. Se permite también superponer y comparar una transcripción del texto original y las grafías del siglo XVII, al castellano moderno.

El proyecto, una auténtica "joya editorial" ha reunido los esfuerzos de bibliotecarios, expertos en literatura, arte y música de la época con la de programadores y diseñadores gráficos, con el objetivo de acercarlo al gran público, así como a investigadores y estudiosos de todo el mundo.
Te animamos a sumergirte en la experiencia de hojear alguna de sus 1282 páginas de una manera sencillísima. Haz la prueba, pinchando en la imagen o en el siguiente enlace.

http://quijote.bne.es/libro.html?pagina=1-000

Sofía, unha vaca toliña pola música

Este contiño de Geoffrey Pennart para nenos de entre 6 e 8 anos ten como protagonista a unha vaca concertista, que conseguirá cumprir o seu soño grazas á súa constancia e a pesar do rexeitamento e discriminación que sofre debido ao seu aspecto físico.

Un conto que, con gran sentido do humor e unhas simpáticas ilustracións, trata o tema da intolerancia.

Afortunadamente non todos somos iguais, nin falta que fai; a diversidade sempre é sumamente enriquecedora.

Encontros do PLAMBE 2011

Os pasados 7 e 8 de abril tiven o privilexio de asistir aos Encontros de Plan de Mellora de Bibliotecas escolares organizados pola Asesoría de Bibliotecas escolares.

O primeiro día tan só fomos convocados os 79 responsables da dinamización das bibliotecas recentemente incorporadas ao PLAMBE no curso 2010-2011. O último día citáronnos aos 374 centros que xa formamos parte de este gran grupo.

Parabéns ás asesoras, Pilar Sampedro e Cristina Novoa, que, coma sempre, demostraron o seu saber facer e actuaron en todo momento como auténticas e perfectas mestras de cerimonias. Moitísimas grazas por brindarnos a ocasión de coñecer a compañeiros doutros centros e poder compartir con eles inquietudes, actividades e proxectos relacionados con este mundo tan absorbente e engaiolante das bibliotecas.

O programa foi realmente intensivo e resúltame moi difícil transmitirvos todo o que alí aprendín. Se queredes podedes entrar como convidados neste enlace e consultar todos os materiais que tan xenerosamente expertos e compañeiros doutros centros poñen á nosa disposición e que nos axudarán, sen dúbida, a mellorar.

O broche final correu a cargo de Xosé Neira Vilas. A elección deste gran escritor para clausurar estes encontros non podía ser máis acertada, tendo en conta que este ano se celebra, como sabedes, o 50º aniversario da publicación da súa obra máis emblemática, Memorias dun neno labrego.

Nunha aparente improvisada charla, Xosé Neira Vilas, foi revelando con ironía, retranca, xenialidade e unha enorme simpatía e sabedoría, detalles biográficos da súa relación co libro, a literatura ou as bibliotecas.

Déixovos aquí algunha das perlas que puidemos escoitar da boca do entrañable Neira Vilas e que fielmente recollen no blog As zocas faladoras os nosos compañeiros do IES de Poio.

Lembranzas da súa infancia en Galicia

"Eu tiña que andar oito quilómetrosida e oito quilómetros de volta para ir á escola tres días á semana, e non por un camiño asfaltado, polo medio do monte, con pedras e cheo de lama"...

"Os xoguetes faciámolos nós polo que non os rompíamos e ade´mais aprendíamos a usau as ferrametas" ...

"Eu pedía libros a Barcelona para poder ler e escondíaos debaixo das tellas"

"Aos 16 anos traballaba nun aserradeiro"

Lembranzas da súa etapa como emigrante en Arxentina

"Quería estudar e estudei xornalismo" ...

"Lía moitos libros que logo lle daba a dúas escolas"..."Anisia e eu fundamos unha distribuidora do libro galego, Follas Novas, co fin de difundir o libro galego en toda América; co 30% que lle gañabamos aos libros, invertiámolo en libros galegos que ían ás bibliotecas"...

Lembranzas dos anos que viviu coa súa dona Anisia en Cuba

" En Cuba había daquela 6, 4 libros por habitante"...

"Alí os mestres teñen moito prestixio social..., non hai suspensos; o suspenso é un problema de honor para o mestre e todos colaboran para que non se suspenda"...

Comentarios do seu libro Memorias dun neno labrego

"Memorias está considerado o primeiro libro da literatura infantil e xuvenil pero non foi escrito para nenos"...

"Eu dixen: "hai que contar isto, o drama dos campesiños". Os libros que daquela había sobre campesiños daban unha visión chocalleira dos mesmos"...

" Eu tiña trinta anos. Escribía nun caderno as historias de Balbino, igual que Balbino. Escribía nun café e o primeiro lector de Memorias foi o camareiro daquel café; o segundo foi Anisia e o terceiro Rafael Dieste"...

"Hoxe en día está publicado en múltiples idiomas e hai tamén unha edición en Braille para cegos publicada pola ONCE de A Coruña"...

E para rematar dúas frases que demostran a súa sinxeleza e o seu gran sentido do humor

"Eu sempre andei entre libros; acariñaba os libros como un avaro acariñaba as moedas"...

"Agora recibo homenaxes e discursos. Este tipo de discursos faise cando o autor está morto e eu pido disculpas porque estou vivo"...

E se queredes, tamén podedes deleitarvos cunha ampla reportaxe fotográfica que nos facilita O Segrel do Penedo do IES de Fene.

IN MEMORIAM

Manolo (Orientador do Leiras)

“ O mais atroz das cousas malas da xente mala é o silencio da xente boa”

(Ghandi)

Manolo Blanco Rábade ,un home bo

Me sirve y no me sirve...

La rabia tan sumisa,

tan débil, tan humilde,

el furor tan prudente

no me sirve.

No me sirve

Tan sabia tanta rabia.

Me sirve tu mirada

que es generosa y firme,

y tu silencio franco sí me sirve.

Me sirve la medida de tu vida.

Me sirve tu futuro

que es un presente libre,

y tu lucha de siempre

sí me sirve.

Me sirve tu batalla

sin medalla.

Me sirve la modestia

de tu orgullo posible,

y tu mano segura

sí me sirve.

Me sirve tu sendero,

compañero.

(Benedetti)

Día Mundial do Autismo

Con motivo da celebración do Día Mundial do Autismo, colocamos na biblioteca unha selección de libros sobre este tema.
O autismo é un trastorno do desarrollo que afecta principalmente á comunicación. Estes libros poden axudarnos a coñecer mellor ás persoas que padecen esta dificultad, comprendelas, respetalas e axudalas.

O sábado 2 de abril foi o "Día Mundial de Concienciación sobre o Autismo". Para celebralo, no noso centro desenvolvéronse diferentes actividades ao longo da semana anterior. Entre elas, o alumnado de 1º de ESO do noso centro asistiu o mércores 30 a unha charla-coloquio sobre o autismo, impartida por Dona Otilia Vázquez Mouriz.

En 1968, Otilia Vázquez comezou traballar nun proxecto para que nenas xordas estudaran o bacharelato. Os dez últimos anos adicounos en especial a traballar con nenos con trastorno do espectro autista. Estivo destinada no CEIP "A Ponte", de Lugo, onde hoxe hai unha aula permanente para a atención a este tipo de alumnado. Otilia é hoxe un referente para outros profesores/as que traballan con autistas.

Precisamente, uns días antes de recibila no noso centro Otilia foi galardonada co premio "Entre Mulleres" do Concello de Lugo, pola súa dedicación entusiasmada ao traballo con este tipo de alumnado.

Otilia é, verdaderamente, unha MESTRA (con maiúsculas). Soubo gañarse a atención permanente dos rapaces e rapazas que tiña diante dela. Cunha linguaxe sinxela e directa, amosoulles a realidade dos seus compañeiros autistas: que poden esperar deles, como poden relacionarse, en que podemos axudarlles (e en que nos poden axudar eles a nós).

Escoitándoa, aprendimos a apreciar o que estes compañeiros poden ofrecernos. Por exemplo, sinceridade: nunca andarán con eufemismos connosco e, se teñen que decirnos o que non lles gusta de nós, nolo dirán sen rodeos.

E outra cousa ben importante: que todos (e non só eles) somos diferentes, con cadanseus gustos, preferencias e manías. Non hai dous persoas iguais.

Moitas grazas, Otilia, por vir a amosarnos todo iso. Volve cando queiras.

Enlaces relacionados:

• Blog Adaptaautismo
  
  
• Presentaciones de Otilia
  
  
• Preguntas frecuentes sobre el autismo (Ministerio de Educación)
  
  
• El espectro autista (Junta de Andalucía)
  
  
• El espectro autista (Wikipedia)

Mulleres Nobel: unha visión non sexista da ciencia

A presenza da muller no mundo da ciencia foi moi escasa ao longo da historia. As mulleres tiveron que salvar múltiples obstáculos para que o seu labor fose recoñecido e se situase ao mesmo nivel que a dos seus compañeiros homes.

Unha boa proba disto son os Premios Nobel. Entre 1901 e 2009 só quince Premios Nobel de Ciencias foron outorgados a mulleres.

Podemos comprobalo na exposición que agora nos chega grazas a xenerosidade de Pilar Arias Crespo e Montserrat Nogueira Álvarez, profesoras do Departamento de Bioquímica e Bioloxía Molecular da Universidade de Santiago.

Esta exposición, que tan amable e desinteresadamente nos ceden, formou parte da Semana da Ciencia en novembro de 2010, e permanecerá no corredor central do noso instituto do 1 ao 15 de abril.

A exposición "Mulleres Nobel: unha visión no sexista da Ciencia" consta de 15 paneis dedicados ás mulleres laureadas co prestixioso Premio nas áreas de Física e Química, Fisioloxía ou Medicamento. O obxectivo é dar a coñecer cunhas breves pinceladas a biografía de cada unha delas, o seu labor investigador e as repercusións que na vida cotiá tiveron e teñen os seus logros científicos.

Infinitas grazas ao equipo da biblioteca do IES Xohán Montes e, moi especialmente á miña amiga Teresa Vázquez Cadavide, por facilitarnos o contacto, e a Begoña do IES Fernado Esquío que desde Neda fixo o traslado da exposición. Sempre será un pracer colaborar convosco en calquera actividade conxunta que poida xurdir.