O 27 de marzo foi declarado Día Mundial do
Teatro desde 1961 polo ITI (Instituto Internacional do Teatro) e pola
UNESCO.
Este
ano está adicado ao dramaturgo sudafricano Brett Bailey: “Onde sexa que
haxa unha sociedade humana, o espírito incontrolable de presentación
maniféstase por si só.”
No
Leiras, para celebralo, fixemos unha pequena exposición
de programas teatrais, tanto de obras clásicas como modernas.
Agardamos que vos guste.
Ademais,
propoñémosvos un xogo (as pistas están ao final):
PASATEMPO: Gústache o teatro?
Aquí propoñemos unha serie de textos
famosísimos, sacados dalgunhas das máis célebres obras dramáticas de tódolos
tempos, e ti tes que descubrir os títulos correspondentes.
A) VECIÑA DESDENTADA.
Deste ovo saen polo menos cen
tortillas.
ANXA.
Pero batilo leva tres días tamén
polo menos.
VECIÑO GORDO.
Quero tortilla.
ELÍAS.
Anxa, o Toneladitas quere tortilla.
VECIÑO GORDO.
Quero laranxas.
VECIÑO TORTO.
Tamén quere laranxas.
ANXA.
Aquí non hai laranxas. As cirolas
esas (sinalando) non se poden coller, que estouran.
ELÍAS.
Non estourou máis ca unha, digo eu.
ANXA.
Cando estourou unha é que poden estourar
todas.
UNHA LARANXA.
Non señora. ¡Nin todos somos iguais!
B) SEGISMUNDO.
... Eu
soño que estou aquí
destas prisións cargado,
e
soñei que noutro estado
máis
agradable me vin.
Que é
a vida? Un frenesí.
Que é a vida? Unha ilusión,
unha
sombra, unha ficción,
e o
maior ben é pequeno;
que
toda a vida é soño
e os soños,
soños son.
C) ... ¡Ser ou non ser; velaquí o problema!
¿Que é máis elevado para o espírito: sufrir os golpes e dardos da insultante
fortuna, ou tomar as armas contra un mar de calamidades e, facéndolles frente, acabar
con elas? ¡Morrer..., durmir, nada máis!
[...] Morrer...,durmir! Durmir!... Quizais soñar!
D) GASPAR.
¡Deus creador!
¿Que marabilla!
¿Que estrela
será esa que brilla?
Ata agora, non a tiña
percibido;
fai ben pouco
que ten nacido.
¿Nacería xa o
Creador,
de todas as
xentes señor?
Non é verdade, non sei o que digo;
todo isto non
vale un figo.
Outra noite o
catarei,
E se é verdade, ben o saberei.
E) Oh, Romeo, Romeo. ¿Por que es Romeo?
Nega a teu pai e rexeita o teu
nome.
Ou xúrame amor
e deixarei de ser unha Capuleto.
F)
XUÍZ.
Que vos
hei matar, creede,
neste
poldro , viláns.
Quen matou
ao Comendador?
PASCUALA.
Fuente Ovejuna, señor.
G) ... E non quero choros. A morte hai que
mirala á cara. Silencio! A calar dixen! As bágoas cando esteas soa!
Afundirémonos todas nun mar de loito. Ela, a filla máis nova de Bernarda Alba,
morreu virxe. Oístes? Silencio, silencio dixen! Silencio!
H) SEÑOR FUCO.
Ningún de vós morreu tan adoecido coma
min. Ti, Saturio, adormentácheste con xaropes da túa botica, para morreres ser
dores. Ti, Ramón, morriches atordoado polo viño e non te decataches do
pasamento. A miña morte foi arrabeada. Morrín como un can da rabia, coma quen
olla unha fonte de auga pura e non pode bebela. Eu morrín de sede. ¡Morrín por
namorarme de vello!
------------------------------------------------
Títulos:
- A casa de Bernarda Alba de Federico García Lorca
- Fuenteovejuna de Lope de Vega
- Romeo e Xulieta de William Shakespeare
- Os vellos non deben de namorarse de Alfonso R. Castelao
- O auto dos Reis Magos. Anónimo
- As laranxas máis laranxas de todas as laranxas de Carlos Casares
- A vida é soño de Calderón de la Barca
- Hamlet de William Shakespeare
Ningún comentario:
Publicar un comentario