Comezamos as nosas sesudas reunións comentando, co alumnado de 2º ciclo da
ESO e BAC, o libro O único que queda
é o amor de Agustín Fernández Paz,
polo que recibiu o Premio
Nacional de Literatura Infantil y Juvenil.
Resultou unha sesión moi animada.
Unhas cantas semanas atrás, os integrantes do club de lectura do Leiras, ó que
ResponderEliminarpertencemos algúns alumnos e alumnas de 2º ciclo da ESO e BAC, tivemos a nosa primeira reunión. A xuntanza tivo como motivo falar longo e tendido sobre "O único que queda é o amor" de Agustín Fernández Paz, unha recopilación de relatos que xiran ó redor deste sentimento. Tratamos diversos temas relacionados co libro; os aspectos que destacaríamos, os relatos que nos gustaron máis ou menos etc.
Personalmente, non puden estar presente durante toda a reunión, pero quédome co agradable que se fai poder falar con persoas da miña mesma idade e coas profesoras de lingua sobre algo tan importante para min como é a literatura. Agardo impaciente a seguinte xuntanza!
Ó comezo da tarde lemos algúns poemas que quixemos compartir en conxunto, velaquí a miña aportación.
ACUSACIÓN AOS HOMES SEN RAIGAMES
"Tenin els ulls sense gregals ni arbres..."
J.V. FOIX
Tedes os ollos núos
e somentes ollades o cemento.
Levades os ensoños reducidos
a común denominador de xeo.
Pra vós somente existen
as plantas hidroeléctricas
e as plantas de oficinas.
Pra vós, o ceo é tan somente
a base das cidades.
Pra vós, un home é,
por pouco máis ou menos,
o traballo que cómpre
pra facerlle un regalo á vosa amante.
DARÍO XOHÁN CABANA
Inmacula Alonso
A lectura do libro O único que queda é o amor permituinos ver diferentes formas de entender este sentimento. Fixemos a lectura guiados por unas pautas nos axudaron a entender mellor o libro.
ResponderEliminarNa reunión do club piudemos gozar coas distintas opinión dos diferentes lectores sobre os relatos e debatemos moitos dos temas que aparecen na obra.
En xeral a tarde que pasamos foi moi entretida e moi divertida.