Nobel de Literatura: Olga Tokarczuk e Peter Handke, gañadores do premio de 2018 e 2019, respectivamente
Un ano, dous premios
Hai máis de 40 anos que non había un Nobel de Literatura compartido. A última foi en 1974 a Harry Martinson e Eyvind Johnson.
Ademais, o ano pasado e por primeira vez desde 1943, a Academia Sueca non entregou o Nobel de Literatura por un escándalo de abusos sexuais e outras denuncias que provocaron a renuncia de sete dos 18 membros do xurado.
A institución explicou nun comunicado que o premio de 2018 concederíase en 2019, xunto co correspondente a ese ano.
Olga Tokarczuk: Nobel de Literatura 2018
Comprometida politicamente coa esquerda ecoloxista, Olga Tokarczuk foi descrita como unha das escritoras vivas máis importantes das que nunca se oíu falar, polo menos fóra de Polonia.
Naceu en Sulechów, un pobo polaco, en 1962 e actualmente vive en Breslavia, ao oeste do país. Os seus proxenitores eran profesores e o pai tamén traballaba na biblioteca da escola.
Nesa biblioteca a futura escritora leu tanto como puido. Foi alí onde desenvolveu o seu apetito literario. Antes de facer o seu debut literario en 1996 con A viaxe dos homes do libro, estudaría psicoloxía na Universidade de Varsovia.
A Academia tamén eloxia amplamente a súa "impresionante" novela Casa diúrna, casa nocturna, 1998, "unha rica mestura de belas e impactantes imaxes" onde "se atopa a intención de representar unha rexión enteira con moitas culturas, destinos e perspectivas individuais en conflito".
Tamén destaca a colección de historias curtas Concerto de varios tambores, de 2001, e a novela Os errantes, de 2007, que fala sobre o cruzamento de fronteiras, e Os libros de Jacob, unha novela histórica.
Outro dos seus títulos destacados é Nun lugar chamado outrora, de 1997, unha saga familiar que se desenvolve nun lugar mítico e fala sobre a historia polaca do século XX. Ela mesma dixo que foi un intento persoal de reconciliarse coa imaxe do seu país no pasado.
En 2018 gañou o Man Booker Prize (o máis importante premio a unha novela publicada en inglés), pola súa novela Os corredores.
Peter Handke: Nobel de Literatura 2019Handke é autor de teatro, novela, poesía e ensaio. Tamén é guionista e director de cinema e unha das plumas máis recoñecidas da literatura en lingua alemá.
A súa primeira novela é de 1966, Os avispones, e é autor de guións de cinema (como "O ceo sobre Berlín", de Wim Wenders), e gañador do Premio do Cinema Alemán a Mellor Guión.
Naceu en 1942 nun pobo chamado Griffen, ao sur de Austria, país de orixe da súa nai, que pertencía á minoría eslovena; e o seu pai era un soldado alemán a quen non coñeceu ata a adultez.
É un dos escritores máis influentes en Europa despois da Segunda Guerra Mundial. O medo do seteiro ante o penal, de 1972, é probablemente a súa novela máis coñecida.
É tamén un dos escritores máis controvertidos das últimas décadas e renunciou a varios premios porque prefería non ver a súa obra "sometida unha e outra vez aos insultos plebeyos de semellantes políticos".
Quizais o seu aspecto máis controvertido foi o apoio que brindou a Slobodan Milosevic (mesmo asistiu ao seu enterro e pronunciou un discurso), o expresidente de Serbia, que morreu en prisión mentres era xulgado por crimes de guerra cometidos nos anos 90 na antiga Iugoslavia.
